Intrygująca opowieść o kr贸lu Edwardzie VII, znanym bon vivancie, a przy tym zręcznym dyplomacie, oraz o jego ukochanym kurorcie Marienbadzie, z romansem i dreszczykiem w tle.
Brytyjski kr贸l Edward VII, wnuk surowej kr贸lowej Wiktorii, arystokrata i dusza towarzystwa, wielbiciel pięknych kobiet, dobrego alkoholu i gry w golfa, wz贸r elegancji tamtych czas贸w... Urok osobisty i ujmujący styl bycia połączone z przenikliwością umysłu ułatwiały mu działalność dyplomatyczną, kt贸ra wtedy polegała gł贸wnie na kontaktach osobistych. A Edward był spokrewniony ze wszystkimi panującymi domami Europy.
Każdego lata udawał się do Marienbadu, 贸wczesnej stolicy dyplomacji. Tam rodziły się alianse, układy, spiski. Monarcha spotykał się z innymi wielkimi swej epoki i wpływał na kształt europejskiej polityki, bo - jak m贸wił - "dw贸ch zdrowo myślących mężczyzn, paląc dobre cygara w wygodnych fotelach, może dojść do porozumienia w każdej sprawie".
Era edwardiańska (Edward panował w latach 1901-1910) była sławna z elegancji, z olbrzymich kapeluszy dla kobiet, egzotycznych pi贸r, sznurowanych gorset贸w, długich sukni z trenem. Kr贸l był wyrocznią mody dla mężczyzn, podnieceni krawcy w Marienbadzie (i nie tylko) kopiowali jego styl. Monarcha podr贸żował po Europie z dwoma kamerdynerami i kuframi pełnymi garnitur贸w, mundur贸w, kapeluszy, order贸w, wstęg, biżuterii i krawat贸w. Po pogrzebie Edwarda c贸reczka Lorda Kinnoull odm贸wiła wyrecytowania wieczornej modlitwy, rezolutnie twierdząc, że B贸g będzie zbyt zajęty rozpakowywaniem bagaży kr贸la Edwarda...
