Kwiecień, rok 1945. Do siedziby Adolfa Hitlera na specjalne wezwanie wodza zostaje sprowadzony "szlachetny Żyd", Eduard Bloch. Ten sam, ktĂłry przez wiele lat leczył matkę kanclerza Rzeszy, za co Hitler był mu szalenie wdzięczny. FĂźhrer oznajmia Blochowi, że dostąpi niebywałego zaszczytu spisania ostatniej rozmowy z nim. Wszystko dzieje się kilka dni przed śmiercią Hitlera.

Rewelacja, jakiej nie było od lat! W książce zostaje ujawniony - nieznany do tej pory historykom w Polsce i na świecie - zapis z wywiadu rzeki, jakiego Adolf Hitler udzielił przed swoją śmiercią "szlachetnemu Żydowi". WĂłdz Trzeciej Rzeszy, jeden z największych zbrodniarzy na świecie, tłumaczy się z tego, dlaczego nienawidził ŻydĂłw, opowiada o ciemnych stronach dzieciństwa, o tym, jak się upił do nieprzytomności, o swoim życiu erotycznym i o najszczęśliwszym dniu w życiu.

Mocna, a zarazem szczera rozmowa! Lektura tekstu budzi emocje już od pierwszych stron!

Dzięki tej "spowiedzi" będziemy mogli bliżej poznać zbrodniarza, ktĂłry zmienił bieg dziejĂłw na wiele lat.

Wszystko zaczęło się od prostej historii. Christopher Macht, Niemiec z polskimi korzeniami, odnalazł zapiski rozmĂłw przeprowadzonych przez wieloletniego lekarza matki Adolfa Hitlera - Eduarda Blocha. Ten "szlachetny Żyd", jak zwykł o nim mawiać kanclerz Rzeszy, otrzymał od losu niebywałą szansę - fĂźhrer przedstawia mu ofertę nie do odrzucenia. Bloch ma przeprowadzić z nim serię rozmĂłw, na podstawie ktĂłrych po śmierci Hitlera ma powstać książka. Lekarzoczywiście przystaje na ofertę, nie mając innego wyjścia.

W 2009 roku naukowcy ustalili, że rzekoma czaszka Hitlera ze śladami postrzału należała do kobiety. Nie ma ani jednego świadka jego samobĂłjstwa. JĂłzef Stalin do swoich ostatnich dni twierdził, że Hitler żyje.

Naukowcy w 2009 roku wykluczyli, by przywieziona do Moskwy w 1946 roku i przechowywana przez Rosjan rzekoma czaszka Hitlera ze śladami postrzelenia należała do Hitlera, tylko do kobiety! A to oznacza, że do dzisiaj nie ma dowodĂłw, że Adolf Hitler zginął w bunkrze. Nie ma ani świadkĂłw, ani ciała. Skoro tak, to dlaczego wĂłdz Trzeciej Rzeszy nie miałby skorzystać z przygotowanego wcześniej planu i uciec z Berlina? A jeśli uciekł, to kto chciałby się chwalić, że dał ciała? Brytyjczycy? Sowieci? Amerykanie? W takiej sytuacji nikomu nie zależało na powątpiewaniu w oficjalną wersję, że Hitler popełnił samobĂłjstwo. A to jeden wielki stek bzdur. Nawet ci, ktĂłrzy byli za ścianą, kiedy Hitler niby miał odbierać sobie życie, prezentowali inne wersje. Każdy twierdził co innego. Co więcej, były pilot Luftwaffe, kapitan Baumgart zeznał pod przysięgą, że 29 kwietnia 1945 roku zabrał Hitlera z Berlina!

Jeszcze w 1947 roku FBI szukało Hitlera.

Z powodu braku dowodĂłw dopiero w 1955 roku Niemcy wydały oświadczenie o tym, że Hitler nie żyje. Choć ciągle były to przypuszczenia, niepodparte żadnymi dowodami. Pod koniec II wojny światowej zaginęło 46 niemieckich u-bootĂłw. Przypadek?

W trakcie wspĂłlnego obiadu w Poczdamie 17 lipca 1945, 78 dni po tej pseudośmierci Adolfa Hitlera, JĂłzef Stalin oznajmił Trumanowi, że Hitler zbiegł. Podobnie było w 1952 toku. WĂłwczas, prezydent USA, Eisenhower stwierdził jasno, że nie ma żadnego dowodu na to, że fuhrer zginął w berlińskim bunkrze!

Książka, ktĂłra zmieni bieg historii. Po jej przeczytaniu trzeba będzie pisać nowo szkolne podręczniki.