Ariadna Gierek-Łapińska. Towarzyszy jej legenda genialnej polskiej okulistki. Każdy chce leczyć oczy tylko u niej. Ale sławę wyprzedza plotka: synowa Edwarda Gierka musi przecież mieszkać w marmurach, jeździć na ciuchy do Paryża, kąpać się w kryształowej wannie oraz być cĂłrką Leonida Breżniewa. W marcu 2007 roku cała Polska ogląda w telewizji jej białą, koronkową bieliznę. Alkohol zabija jej karierę, ale ona zaprzecza, że pije. Traci prawo do wykonywania zawodu i szpital, ktĂłry zbudowała w Katowicach. Słynna Gierkowa strącona z piedestału? - Nie-do-cze-ka-nie - mĂłwi nam. Odkąd rozniosła się wieść, że piszemy książkę o prof. Ariadnie Gierek-Łapińskiej, do nas też przyczepiła się plotka. Dlatego informujemy, że prof. Ariadna Gierek-Łapińska: Nie zapłaciła nam za napisanie jej biografii. Nie oddała nam żadnego ze swoich obrazĂłw, ani nawet futra I nie zrobiła nam za darmo operacji oczu.

Profesor Zbigniew Religa. Niewierzący, ale przylgnęło do niego słowo "święty". Dla wielu osĂłb święta jest pamięć o nim. "To był święty człowiek" - mĂłwią pacjenci (inni nawet mocniej: "Moja miłość"). Lekarze dopowiedzą, że miał do chorych świętą cierpliwość. Pielęgniarki, że zawsze je szanował. I może święty to zbyt wiele, ale świetny był na pewno. Bezpośredni, szczery, pogodny. Ufny, za swoimi stawał murem. Chętnie dzielił się wiedzą, umożliwiał awans.

Dlatego jest to książka o świętym, ktĂłry za dużo pije, pali jak smok, klnie jak szewc, bywa niesprawiedliwy, wymaga za dużo, narzuca mordercze tempo, słucha złych podszeptĂłw. Bywa prĂłżny, ale jest szczery i nie zniĂłsłby, gdyby mu ktoś stawiał pomnik z samych cnĂłt.