Powieść o czekaniu i poszukiwaniu. Historia kobiety opowiedziana przez jej wnuczkę. Babcię narratorki poznajemy w 1943 roku, kiedy wbrew własnej woli wychodzi za mąż za czterdziestoletniego wdowca, do szaleństwa w niej zakochanego. Dziwne to małżeństwo - dwoje ludzi, ktĂłrzy prawie ze sobą nie rozmawiają i sypiają po przeciwnych stronach łĂłżka. Siedem lat pĂłźniej kobieta zostaje skierowana na leczenie do uzdrowiska. Tam poznaje Weterana - mężczyznę żonatego, kalekę - ktĂłrego pokocha. Po raz pierwszy pokocha naprawdę. Przez całe dalsze życie będzie wracała pamięcią do tamtego czasu i szukała swojej miłości. Czy uda jej się znaleźć spełnienie? Autorka subtelnie łączy opisy świata zewnętrznego - powojenna Sardynia - i wewnętrznego, w ktĂłrym najważniejsze jest uczucie. Bez patosu, morałĂłw czy banału, za to z lekkością i poczuciem humoru. Wartościowa, piękna powieść.