Nastoletnia Klara Kramer z rodzina mieszkała w kresowej ŻĂłłkwi. Zaraz po wybuchu wojny miasto zostało zajęte przez Rosjan, a po ataku Hitlera na Związek Radziecki już pierwszego dnia przeszło w ręce NiemcĂłw. Zagrożenie wysiedleniem na Syberię zostało zastąpione widmem śmierci w obozie zagłady. Szukając ocalenia, rodzina KamerĂłw ukryła się w ciemnym i ciasnym bukrze pod podłogą volksdeutscha. Schronienie o wymiarach 3 na 3 i wysokości 1,5 metra miało być domem sla 11 osĂłb przez prawie 2 lata! W tych warunkach nastoletnia Klara pisała dziennik. To na jego podstawie po latach powstała ta książka.