Aubrey Glass ma całą kolekcję listĂłw pożegnalnych. Nie, żeby była przekonana do popełnienia samobĂłjstwa. Jeszcze nie. Pisze je na wszelki wypadek, wiedząc, że pewnego dnia czarny humor i Jack Daniels mogą nie wystarczyć, by utrzymać ją na powierzchni.

Gdy okazuje się, że Rachel, niegdyś najlepsza przyjaciĂłłka Aubrey, przekuwa zamiary w czyn i kończy ze sobą, dziewczyna nie wie, czy powinna ją opłakiwać, czy raczej gorzko się śmiać. Nie wie rĂłwnież, czy odsłuchać wiadomość, ktĂłrą Rachel nagrała na jej poczcie głosowej kilka dni przed śmiercią.

Rachel już nie ma, ale demony pozostały. Aubrey decyduje się pojechać na pogrzeb i stawić czoło przeszłości. Wspomnieniom, ktĂłre wyrzuciła z pamięci. Miejscom, o ktĂłrych wolałaby zapomnieć. Ludziom, ktĂłrym nie ma niczego do powiedzenia.

Człowiekowi, ktĂłry sprawił, że zarĂłwno ona, jak i Rachel stały się kobietami, ktĂłrymi się stały.

PowrĂłt do rodzinnego miasta może być dla Aubrey okazją, by zdefiniować się na nowo, ale może ją rĂłwnież zniszczyć.