Pomysł wydania tomu Regionalne środowiska literackie i oficyny wydawnicze w polityce władz Polski Ludowej w latach 1956-1989 zrodził się z potrzeby naukowej refleksji i dyskusji nad polityką wydawniczą Polski Ludowej oraz rolą środowisk regionalnych w kształtowaniu kultury książki i prasy. Jako redaktor zdaję sobie sprawę z jego nieznacznej objętości (zaledwie osiem tekstĂłw wykazanych w spisie treści) i niedoskonałości ale jednocześnie żywię nadzieję, że zostanie życzliwie przyjęty przez CzytelnikĂłw. W zamierzeniu stanowi bowiem prĂłbę uzupełnienia dotychczasowych badań regionalnych oraz ma służyć przede wszystkim inspiracji do prowadzenia dalszych dociekań naukowych. Badania nad regionalizmem w Polsce ze względu na znaczenie, dysproporcję analiz między rzadziej omawianymi "peryferiami" a przewagą skupienia na "centrum" oraz potrzebę porĂłwnań warte są zainteresowania. Podejmują je nie tylko historycy ale rĂłwnież socjolodzy, prasoznawcy, kulturoznawcy, bibliografowie. Sama problematyka regionalna i ruch regionalny na ziemiach polskich posiadają dziewiętnastowieczną tradycję. Mogą świadczyć o tym powstałe towarzystwa i zrzeszenia, ktĂłre znalazły bardziej podatny grunt do rozwoju w okresie II Rzeczypospolitej.