Tutaj mieszkać? Na zawsze? Boże wielki! Toż tak właśnie być miało! Tylko że trzeba było jeszcze jechać dalej na p贸łnoc! Aż do granicy Finnmarken! C贸ż tam dopiero będzie? Hu, hu! Myślałam bowiem, że będzie coraz samotniej i bardziej dziko, im dalej na p贸łnoc. Ale pomyliłam się na szczęście. Skorośmy minęli Lofoty i ich wysokie, dzikie skały i posuwaliśmy się jeszcze bardziej na p贸łnoc - co za niespodzianka! Zn贸w ukazał się las, pola i łąki uśmiechały się zachęcająco, a na jednej z nich pasł się piękny, brunatny koń. Koń! Muszą więc tutaj być i ludzie! I radość życia uniosła mnie na nowo.
UWAGI:
Il. czarno - bia艂e pochodz膮 z wyd. 艁贸d藕, 1947.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni