Maurycy Opiłko, właściciel renomowanego zakładu fryzjerskiego, członek wielu stowarzyszeń, znany dobroczyńca i szanowany obywatel, człowiek obdarzony niezliczonymi cnotami oraz wyjątkowym talentem do nie zawsze czystych interes贸w, umiera po długiej i ciężkiej chorobie, by spocząć w zawczasu przygotowanym wystawnym grobowcu. Urszula, żona Maurycego, wysyła dwanaście identycznych telegram贸w do rodziny i odkrywa, że śmierć męża to dopiero początek nowego i interesującego okresu w jej życiu. Co zataił przed nią tak szanowany przez wszystkich mąż? Czym tak naprawdę było ich długie i pozornie szczęśliwe pożycie? W swojej debiutanckiej powieści, kt贸rej akcja obejmuje niemal całe ubiegłe stulecie miasta Krakowa, Monika Piątkowska w spos贸b pełen subtelnego humoru i psychologicznej przenikliwości zagląda do mieszczańskich wnętrz i dusz ich mieszkańc贸w, ukazując tajone ambicje i grzeszki, skrywane latami uczucia i splecione z historią rodzinne dramaty.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Ma trzy oblicza: Aleksander Głowacki, Jan w Oleju, Bolesław Prus. Rozproszone ślady jego biografii odnaleźć można nie tylko w archiwach i źr贸dłach z epoki, ale przede wszystkim przemycone w jego tw贸rczości. To z niej dowiedzieć się można o nim rzeczy najważniejszych, jakby grał z czytelnikiem w kotka i myszkę.
Monika Piątkowska, łącząc temperament detektywa z wnikliwością psychologa, przeprowadza drobiazgowe śledztwo i tworzy pełnowymiarowy portret pisarza genialnego i nie docenianego przez wsp贸łczesnych, prześladowanego przez liczne manie, otoczonego kobietami i owładniętego szaleńczą zazdrością o sławę Sienkiewicza. Prus, kt贸rego dzięki niej poznajemy, nie jest spiżową figurą na postumencie, lecz prowadzącym podw贸jne życie, targanym namiętnościami człowiekiem z krwi i kości.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 479-[490]. Indeks. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Monika Pi膮tkowska.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Monika Piątkowska i Leszek Talko uważają, że wsp贸łczesny savoir-vivre ma więcej wsp贸lnego ze sztuką survivalu niż z tradycyjnie pojmowaną kindersztubą. Słowo "etykieta" pochodzi od etykietek, niewielkich karteczek rozdawanych na dworze francuskim, a p贸źniej Katarzyny Wielkiej. Nie miały one wiele wsp贸lnego z wielkim światem. Przypominały arystokratom o panujących zasadach: nie można spić się do nieprzytomności już na początku uczty - należy poczekać do końca, nie wolno bić żony w towarzystwie...
Dziś etykieta to znowu bardziej umiejętność poruszania się w życiu, poradzenia sobie z zawistnym szefem, pasażerem w samolocie, kt贸ry wbija kolana w nasze oparcie, sąsiadem, kt贸ry kłuje w oczy zamożnością.
Autorzy z dużą dawką wiedzy i humoru, nierzadko kontestując dawne poradniki, dziś już niestety bezużyteczne, pokazują, jak funkcjonować w szalonym świecie, kt贸ry zaskakuje nas na każdym kroku.
UWAGI:
Bibliogr. s. 365-[368].
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni