Fikcyjny świat, jaki stworzyła Krystyna Sakowicz w Księdze ocalonych snĂłw jest deskrypcją archetypowego snu o poszukiwaniu czegoś, co się utraciło, jak rĂłwnież o nadziei na poznanie nieznanego. Przedstawione, zbliżone do mitĂłw opowieści, same w sobie stają się egzegezą życia, zaś rĂłżnorodność interpretacji wskazuje na uniwersalność tego przekazu. Czytelnik zyskuje dzięki temu możliwość zupełnie nowego odbioru rzeczywistości. Autorka poetyckością swoich opisĂłw daje do rozumienia, że sny mogą być przeżywane także w życiu realnym. Miejsca powstają wciąż od nowa, uczucia żyją własnym życiem, zaś czas płynie kilkoma strumieniami. Nasilenie tropĂłw poetyckich pozwala odbiorcy wejść w świat metafizyczny. Stworzono tu zbliżone do sennych marzeń nadrealne krainy, w ktĂłrych są i lęki, i tęsknota, i piękno. To historia ludzi, ktĂłrych sny są korytarzem do innego wymiaru.