Dwanaście scenek rozgrywających się w rĂłżnych porach roku, w ktĂłrych biorą udział buldożek Toby i kot Kiki oraz, epizodycznie, On i Ona, czyli właściciele tej parki, a także bezimienna, acz niezwykle rasowa suczka. Miejscem akcji jest po części miejski dom, a po części wiejska posiadłość opiekunĂłw czworonogĂłw. Bardzo sympatyczna, pełna wdzięku i nieco staroświecka książeczka, napisana typowym dla Colette stylem. Kiki to zapewne Ślimaczek z Klaudyny, a Toby - buldożek Annie z ostatniego tomu powieści. Odnajdujemy charakterystyczne dla Colette spojrzenie na psy i koty, ktĂłrych naturę autorka bardzo dobrze zna. PośrĂłd czułych portretĂłw i rozbrajających konwersacji dwĂłjki pupilĂłw są też i mroczniejsze akcenty, scenki dowodzące bezbronności i wrażliwości zwierzęcej psychiki. Dialogi zwierząt stają się pretekstem do refleksji nad życiem, starością, wojną oraz relacjami międzyludzkimi, przyjaźnią i miłością. Jest to debiut pisarski Colette, ktĂłry pozwolił młodej autorce podążyć własną. Dowodzi mistrzowskiego zmysłu obserwacji i wielkiego talentu.

Do małej prowansalskiej wioski, w ktĂłrej wszyscy się znają (choć niektĂłre rodziny nie rozmawiają ze sobą od kilku pokoleń, z powodĂłw tak słusznych, iż dawno zostały zapomniane), przybywa niemłody już piekarz Aimable. Piecze doskonały chleb. Zaraz po przyjeździe jego młoda żona Aurelia ucieka z urodziwym pasterzem. Piekarz postanawia, że nie będzie wypiekał chleba, dopĂłki żona nie wrĂłci do domu, ponieważ pracował tylko ze względu na nią. Mieszkańcy wioski odkrywają, że strajk nieszczęśliwego piekarza godzi rĂłwnież w nich - jeśli niewierna piekarzowa nie wrĂłci, będą pozbawieni świeżego, chrupiącego chleba. Aby uratować sytuację, cała wioska musi zdobyć się na zgodną wspĂłłpracę. Dotyczy to zarĂłwno księdza proboszcza, jak i nauczyciela-antyklerykała! Oto zabawna opowieść o miłości, a także przekraczaniu barier i uprzedzeń dla wspĂłlnego dobra!