Koronowana w niemowlęctwie, poślubiona delfinowi Francji jako szesnastolatka, owdowiała w wieku lat osiemnastu, posądzona o wspĂłłudział w zabĂłjstwie męża, stracona za zdradę - losy Marii, krĂłlowe SzkotĂłw, mogłyby być - i były - inspiracją dla hollywoodzkich scenariuszy. Jej panowanie obfitowało w dramaty: feralne małżeństwo z lordem Darnleyem (zniewieściałym biseksualistą i syfilitykiem), jego tajemniczą śmierć, dokonany na jej oczach mord jej sekretarza (i kochanka?), porwanie, bunt szlachty, ktĂłry doprowadził do zgubnej decyzji ucieczki do Anglii, areszt domowy, wreszcie lekkomyślne poparcie spisku na życie Elżbiety Tudor... Maria Stuart nie miała w sobie bezwzględności i przebiegłości wspĂłłczesnych jej władczych kobiet: Katarzyny Medycejskiej, Diany de Poitiers czy Elżbiety I. Polegała na swojej urodzie i uroku, nie na rozumie i zdecydowaniu. Biernie zdawała się na nurt wydarzeń, a gdy wreszcie postanowiła wziąć swĂłj los we własne ręce, uruchomiła ciąg wypadkĂłw, ktĂłre zaprowadziły ją na szafot... Świetnie udokumentowana hostoria życia krĂłlowej SzkotĂłw obala legendę pięknej władczyni uwikłanej w sensacyjne skandale i zbrodnicze spiski. Ukazuje Marię nie jako męczennicę za wiarę katolicką czy niewierną mężobĂłjczynię, lecz jako ofiarę burzliwych czasĂłw, w jakich przyszło jej żyć, i roli, jaką przyszło jej wypełniać.