Zawsze trzeba zaczynać od marzeń. Potem plany. No i trzeba sprzątać śmieci z rzeki, bo ja potem kajakiem nie mogę się przebić. [Aleksander Doba]

Życie zaczyna się po sześćdziesiątce. Wtedy można np. przepłynąć Ocean Atlantycki kajakiem. I to dwukrotnie. "Na oceanie nie ma ciszy" to historia Aleksandra Doby, emerytowanego inżyniera mechanika, ktĂłry został PodrĂłżnikiem Roku 2015 "National Geographic". W ciągu 167 dni pokonał ponad 12 tysięcy kilometrĂłw kajakiem z Lizbony do New Smyrna Beach na Florydzie. Walczył z awariami, przeciwnymi wiatrami i dziewięciometrowymi falami. Na 47 dni stracił łączność telefoniczną ze światem. O czym się myśli przez tyle samotnych dni?
Za rok Doba kończy 70 lat. Planuje kolejną wyprawę, trudniejszą od poprzednich. Sam o sobie mĂłwi, że jest tylko turystą.

Transatlantycka Wyprawa Kajakowa to 3200 km pokonanej odległości, prawie 5400 przewiosłowanych kilometrĂłw i niemal 100 dĂłb na oceanie, ale przede wszystkim pierwsze w historii przepłynięcie Atlantyku przez samotnego kajakarza. To osiągnięcie, ktĂłre wymagało od autora niesamowitego wprost optymizmu, hartu ducha i wytrwałości w zmaganiach zarĂłwno z obiektywnymi trudnościami, jak i ze słabościami własnego ciała. Wyczyn jedyny w swoim rodzaju, dokonanie, ktĂłre z pewnością nieprędko zostanie przez kogoś powtĂłrzone.

Co powoduje, że człowiek stawia sobie takie wyzwania? Co zmusza go do codziennej walki z samym sobą? Co sprawia, że mimo przeciwności podejmuje kolejne prĂłby? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań znajdziecie w książce Aleksandra Doby. Za całokształt osiągnięć kajakarskich i konsekwentne dążenie do realizacji coraz bardziej ambitnych celĂłw eksploracyjnych otrzymał on nagrodę podrĂłżniczą Super Kolos 2011. Z tej relacji dowiecie się dlaczego. Zdobędziecie też wiedzę o przygotowaniach do transoceanicznych wypraw kajakowych i ich organizacji, a także o tym, jak przetrwać na oceanie, i to z pierwszej ręki - jednej z tych, ktĂłrych siła pozwoliła autorowi przepłynąć kajakiem z Afryki do Ameryki Południowej!

Ważna i świetnie napisana książka, ktĂłra przypomina o jednej z największych morskich tragedii w historii wojen.

1 maja 1915 roku statek "Lusitania", luksusowy i najszybszy wĂłwczas liniowiec oceaniczny, wypłynął z Nowego Jorku, kierując się do Liverpoolu. Pasażerowie czuli się zaskakująco swobodnie, choć Niemcy ogłosili, że wody wokĂłł Wielkiej Brytanii są strefą wojny, a U-booty od miesięcy polowały na statki na pĂłłnocnym Atlantyku. Kapitan "Lusitanii" - William Thomas Turner - wierzył głęboko w dżentelmeńskie zasady prowadzenia wojny, ktĂłre przez ostatni wiek chroniły przed atakami na statki cywilne. Jednakże Niemcy postanowili zmienić reguły gry, a Walther Schwieger, kapitan Unterseeboot-20, nie mĂłgł się doczekać, aby rozpocząć akcję. Gdy U-20 i "Lusitania" zmierzały w kierunku Liverpoolu, wiele rĂłżnorodnych czynnikĂłw - takich jak lekkomyślność załogi i pasażerĂłw, mgła czy pilnie strzeżona tajemnica - doprowadziły do tragedii.