Tych wspomnień nie zniszczy nawet piekło obozu koncentracyjnego.

We wrześniu 1943 roku Ella zostaje wywieziona do obozu w Auschwitz-Birkenau. Od razu staje się uprzywilejowaną więźniarką i pomocnicą Marii Mandel zwanej Bestią. Mimo że Ella ma lepsze warunki niż reszta więźniĂłw, jest zdana na łaskę i niełaskę Bestii, ktĂłra często wpada w furię i znęca się nad dziewczyną. Ella pracuje w tak zwanej Kanadzie, gdzie w bagażach deportowanych znajduje liczne pocztĂłwki i zdjęcia. Wykrada je i w ukryciu zapisuje na nich obozowe historie, a także imiona towarzyszek, by nikt o nich nie zapomniał.

Prawie czterdzieści lat pĂłźniej Bella prĂłbuje się pogodzić ze śmiercią matki. Kiedy wydaje się, że życie powoli wraca na właściwe tory, dziewczyna dostaje tajemnicze pudełko pełne starych pocztĂłwek, ktĂłre jej matka przechowywała, będąc więźniarką obozu Auschwitz- Birkenau.

Chciałam, żebyś je miała i oczywiście żebyś je przeczytała. I żebyś zrobiła to we właściwym czasie. Ten czas właśnie nadszedł.

PocztĂłwki ze Wschodu to chwytająca za serce opowieść o doświadczeniach, ktĂłre na zawsze nas zmieniają, woli walki i dramacie II wojny światowej.

Ta historia jest trochę jak baśń. Są w niej poszukiwacze skarbĂłw i ich strażnicy. Jest pełna klejnotĂłw cukiernica Rosenthala, dwanaście złotych jaj i tajemnicza mapa dziadka Pinchasa. Jest podrĂłż w głąb czasu tropem utraconego dziedzictwa.

W 2017 roku Patrycja Dołowy została poproszona o pomoc - jej amerykańska przyjaciĂłłka Michelle Levy chciała dowiedzieć się czegoś o swojej prababci Salomei. Tak zaczęła się wędrĂłwka, ktĂłra potoczyła się w niespodziewany sposĂłb i poprowadziła w nieoczekiwanych kierunkach. W jej trakcie Dołowy spotkała innych poszukiwaczy - amerykańskich potomkĂłw polskich ŻydĂłw, ktĂłrych przywiodła do Polski legenda o rodzinnym skarbie lub wizja utraconego raju. Trafiła też na PolakĂłw, ktĂłrzy stali się lokalnymi strażnikami żydowskiej pamięci. Zaintrygowało ją, co tak naprawdę popycha ich do działania. Co znaczy wciąż żyć na grobach, a co znaczy żyć zupełnie bez nich?

Polska pełna jest żydowskich rzeczy. Porzuconych, wziętych pod opiekę, przywłaszczonych, przejętych, znalezionych i takich, ktĂłre wciąż czekają na odkrycie. Nie jest to złoto, lecz coś cenniejszego od złota: to ślady milionĂłw żyć, o ktĂłrych musimy pamiętać.