Po 32 latach spędzonych w klasztorze Marion Donte doszła do wniosku, że wstąpiła do niego nie w wyniku prawdziwego powołania, lecz bezwzględnej presji matki i środowiska. Autorka opisuje dramatyczne doznania samotności, tęsknoty za macierzyństwem, zwątpienia w wyznawane od dzieciństwa prawdy wiary. Kiedy wreszcie uzyskuje zwolnienie ze ślubĂłw zakonnych, ma 46 lat i rozpoczyna nowe życie w obcym, nieznanym świecie. Gdzie znaleźć pracę i mieszkanie? W co się ubrać? Jak korzystać z bankomatu? Nowe życie okazuje się nie mniejszym wyzwaniem niż lata spędzone w klasztorze...