Marek Niedźwiecki, jeden z najpopularniejszych dziennikarzy muzycznych i być może najwspanialszy głos w historii Polskiego Radia, zaprasza do siebie. Do obejrzenia kolekcji 15 tysięcy płyt, do wysłuchania prywatnej listy płyt wszech czasĂłw, do podrĂłży po ulubionych miejscach na świecie.

Przyzna się do sportowych osiągnięć w jeździe (prawie) figurowej. Ugości nas swoimi popisowymi daniami (legendarne mielone!), a potem na stĂłł wjedzie butelka australijskiego shiraza oraz piwo z mango i zaczną się opowieści bardziej muzyczne. Pan Marek od listy zdradzi, jak czekał w apartamencie paryskiego hotelu Ritz na Madonnę i jak uratował przyjęcie Lionela Richiego. Opowie o swoich wpadkach, momentach absolutnego szczęścia, paraliżującym strachu przed wychodzeniem na estradę i o tym jak zwędził papierosy żonie Davida Bowiego.

To będzie wspaniała uczta. I piękna podrĂłż. Momentami wzruszająca, pełna anegdot, niecodziennych historii i pięknych wspomnień, ktĂłrych przez dziesiątki lat byliśmy świadkami i słuchaczami. I ktĂłra, mimo starań złych ludzi, trwa nadal...

Marek Niedźwiecki wyłącza mikrofon i po cichu opuszcza Myśliwiecką. W domu czekają Billie Holiday (na chandrę) i Genesis (w godzinie melancholii). Zaszywa się pośrĂłd płyt, w ciepłym szlafroku. Lubi pomyśleć sobie o Australii jak o kochance, do ktĂłrej ucieka od TrĂłjki. Lubi też przestraszyć się przed snem, najlepiej amerykańskim horrorem. Wtedy śpi spokojnie. W życiu pozaradiowym lubi być niewidzialny i nieuchwytny. Napisał o tym książkę.