Październikowy świt 1943 roku. Dom jeszcze śpi. Mama, już ubrana, karmi trzymiesięczną Irenkę. Za chwilę wychodzi, przed nią osiemnaście kilometrĂłw. Chce odebrać ubranka cĂłreczki oddane na przechowanie znajomej w sąsiedniej wsi. Załatwi to szybko, wrĂłci przed nocą. O swojej wyprawie nie mĂłwi mężowi, nie puściłby jej samej.

Ponad pięćdziesiąt lat po wojnie dorosły syn wraca na Białoruś, do krainy dzieciństwa. Rozpoczyna reporterskie śledztwo - chce odkryć prawdę o losie zaginionej matki, ktĂłrą w tamten październikowy poranek widział po raz ostatni.

Są historie, ktĂłre decydują o całym życiu i ktĂłre przez całe życie chce się zapomnieć, ale one upominają się, by zostać opowiedziane. Jerzy Szperkowicz, dziennikarz i reporter, w przygotowywanym wiele lat reportażu włamuje się do własnej pamięci, ale i pamięci świadkĂłw tamtych wydarzeń, by odsłonić straszną tajemnicę i zrozumieć relacje między sąsiadami z jednej wsi. Prawda, ktĂłrą odkrywa, okazuje się gorsza niż wszystkie przypuszczenia.

Emocjonalne literackie świadectwo za sprawą unikalnego stylu i wrażliwości autora zmienia się w uniwersalną opowieść o człowieczeństwie i prĂłbie pogodzenia się z tym, z czym pogodzić się nie sposĂłb.