Jedna z najgłośniejszych japońskich powieści ostatnich lat!

Keiko Furukura w wieku trzydziestu sześciu lat wciąż pracuje dorywczo w konbini, jednym z sieciowych sklepĂłw wielobranżowych, w ktĂłrych ekspedientami są zazwyczaj studenci lub imigranci. Lekceważąc presję rodziny, dziewczyna nie dąży do podwyższenia swojego statusu społecznego, nie chce też założyć rodziny. Od dzieciństwa ma problemy z dopasowaniem się do otoczenia oraz zrozumieniem i odczuwaniem emocji. Ściśle określone korporacyjne zasady panujące w konbini zapewniają aspołecznej Keiko poczucie bezpieczeństwa, a uniform, ktĂłry nosi w pracy, staje się częścią jej tożsamości. Do bĂłlu poukładane życie bohaterki wywraca się do gĂłry nogami, gdy w sklepie pojawia się Shiraha, chłopak z podobnymi problemami.

"Dziewczyna z konbini" to powieść o społecznym niedopasowaniu i inności, ktĂłre czasami przyjmują niepokojące oblicze. Udzielając powieściowej Keiko głosu, Murata portretuje kobietę, ktĂłra świadomie wyrzeka się swojej indywidualności i prĂłbuje dostosować się do obowiązującego systemu.

Mary, codziennie od siedmiu lat - tuż po skończeniu pracy i aż do pĂłźnego wieczora - stoi przed jedną z londyńskich stacji kolejowych, trzymając w ręku napis: WrĂłć do mnie, Jim.

Pracuje w supermarkecie, jest także wolontariuszką w lokalnym kryzysowym Telefonie Zaufania. Podczas jednego z dyżurĂłw odbiera, jak jej się zdaje, telefon od swojego Jima. Czy to rzeczywiście on, czy może Mary całkiem traci rozum?

Poznali się trzynaście lat wcześniej. Ona śliczna, choć nieśmiała, on bogaty i zabĂłjczo przystojny, para jak z obrazka i historia (z pozoru) jak z romansu. Mary dzięki ukochanemu nabiera pewności siebie, spełnia swoje marzenie o byciu artystką - szyje i haftuje niezwykłe mapy, on podkreśla, że Mary jest jego ratunkiem i ostoją. Jednak po paru latach na ich związku pojawiają się rysy z powodu chronicznej depresji Jima. Kiedy Mary w końcu nie wytrzymuje napięcia i wybucha, Jim znika bez śladu. Od tamtej pory codziennie czeka na niego na dworcu, jakby chciała samej sobie udowodnić, że mimo wszystko wciąż jest jego opoką, i że on musi kiedyś do niej wrĂłcić...