26 czerwca 1928 roku Stalin opublikował w "Prawdzie" artykuł dotyczący "samokrytyki". Napisał: "Nie mozemy wymagać, żeby krytyka była słuszna w 100%. Jeśli jest to krytyka oddolna, nie możemy jej lekceważyć, nawet jeśli byłaby słuszna zaledwie w 5% lub 10%".Pod gładkim sformułowaniem kryje się straszna prawda o donosach w Związku Radzieckim. W imię walki z biurokracją, nadużyciami i wrogami wzywa się obywateli do wysyłania list贸w - sygnał贸w - do władz, aby demaskować szkodnik贸w i zdrajc贸w socjalistycznej ojczyzny.Francois-Xavier Nerard analizuje zachowanie w archiwach i znalezione w prasie donosy z lat 1928-1941, starając się odpowiedzieć na pytania: kto, kiedy i na kogo donosił, jak władze wykorzystywały informacje od denuncjator贸w, jak terror lat trzydziestych wpływał na funkcjonowanie społeczeństwa.
Warszawa, wiosna 1938 roku. Osiemnastoletnia Zuzanna wierzy, że jej życie będzie usłane r贸żami.
Pewnego wieczoru zachwyca ją wygrywana na skrzypcach melodia, a kilka dni p贸źniej poznaje zdolnego muzyka i traci dla niego głowę. Rodzi się pierwsza miłość, pojawiają marzenia i plany, a potem przychodzi wojna. Znaczy kolejne miesiące pasmem strat, cierpienia i b贸lu. Zuzanna zaczyna pracę na Poczcie Gł贸wnej i włącza się w podziemną walkę z okupantem. Zostaje przydzielona do kom贸rki "P" zajmującej się przechwytywaniem anonimowych donos贸w pisanych przez Polak贸w do "Szanownego Pana Gestapo". Jeden z list贸w rozdziera jej serce. Okazuje się, że działalność konspiracyjna to niebezpieczna gra, w kt贸rej stawką jest nie tylko życie, ale i miłość.
Listy do Gestapo to poruszająca do głębi spowiedź kobiety, kt贸ra stanęła przed dramatycznymi wyborami. Opowieść o życiu brutalnie zmienionym przez wojnę. O ranach, kt贸re nigdy się nie goją, winach, kt贸re domagają się odkupienia, i przebaczeniu, kt贸re być może nie nadejdzie.
UWAGI:
Bibliografia na stronie [335]. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Maria Paszy艅ska.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni