Historia małej Asiuni, dla której wojna zaczęła się tuż po jej piątych urodzinach, gdy pewnej nocy znikła mama i cały dom. Trzeba było iść spać do cudzego domu, gdzie zamiast mamy była obca pani, obce meble i trzeba było pić mleko z cudzego kubeczka, zamiast z tego co zawsze. Asiunia bardzo uważnie obserwuje świat i stara się jak najwięcej zrozumieć, choć przecież dla tak małej dziewczynki jest to strasznie trudne.

Roześmiana, skora do zabawy i śpiewania hitów Justina Biebera - właśnie taką Malalę poznajemy. Jedyne, co wyróżnia dziewczynę spośród przyjaciółek, to to, że nie zasłania twarzy chustą. Ale czy to wystarczający powód, by strzelić nastolatce w twarz? Szybko okazuje się, że Malala to nie zwykła nastolatka, a blogerka, która - opisując sytuację dziewcząt w pakistańskim szkolnictwie - naraziła się talibom. Wzruszająca opowieść o sile, która drzemie w każdym z nas, o tym, że warto walczyć i pomagać słabszym. Malala udowodniła, że wystarczy jeden odważny człowiek, by zainspirować całe rzesze.

Kim była mała Chmurka i dlaczego znalazła się na dalekiej Syberii? Czy szklane jajo miało rzeczywiście magiczną moc? Dlaczego Chmurka nie została w syberyjskiej krainie na zawsze?... Nazywam się Anna Szwykowska-Michalska i byłam kiedyś tą małą Chmurką... Prawdziwa historia o niezwykłym dzieciństwie w głębi Rosji, dokąd wywieziono bohaterkę z mamą, babcią i ciociami w czasie II wojny światowej.

Kiedy w Doniecku robi się coraz niebezpieczniej i na ulice wyjeżdżają pierwsze czołgi, rodzina Baranowskich decyduje się na organizowaną przez polskie władze ewakuację z Ukrainy. Ciepłe przyjęcie w obozie dla uchodźców osładza Romkowi i jego rodzeństwu pobyt w nowym miejscu, ale dzieci tęsknią za dziadkami i dopytują, kiedy będą wracać do domu. Niestety nie nastąpi to szybko, dlatego cała rodzina uczy się polskiego, żeby dzieci mogły iść do szkoły, a rodzice do pracy. Romek zaczyna powoli rozumieć, że teraz tu ma być ich dom. Ale jeszcze nie wie, czy go lubi, czy nie. Historia jednej z rodzin z Doniecka, którą wojna na Ukrainie zmusiła do ucieczki z domu. Ponieważ rodzina (polsko-ukraińska) chce pozostać anonimowa, żeby jak najszybciej zasymilować się z Polakami, nie podajemy ich nazwiska ani nazwy miasta, w którym osiedli.

Rzadko zdarza się, by książka dziecięca była tak przejmująco aktualna. Autorka pokazuje, że przybysze z gorszej strony świata to nie tylko problem, ale także ludzie o konkretnych twarzach z własną, często niezwykłą historią. To mosty łączące dwa odległe lądy. Śledząc losy bohatera, dowiadujemy się, jak z perspektywy dziecka wygląda nielegalna, śmiertelnie groźna podróż. Poznajemy jego marzenia i nadzieje na lepsze życie. Jakkolwiek się ono nie potoczy, nie chcielibyśmy chyba znaleźć się na miejscu tego chłopca... Jedno jest pewne - ta książka nie pozwala czytelnikowi pozostać obojętnym. I w tym tkwi jej siła.

To jest historia o chłopcu, który nie umiał pływać, a przepłynął morze. I o dziewczynce, która była bogata choć nie miała pieniędzy. I o ludziach, którzy odegrali ważne role w ich życiu, mimo że nie byli aktorami. I jeszcze o tym, że każdą przeszkodę można pokonać - pod warunkiem, że się tego chce i że się ma choć jednego przyjaciela!

Historia Eli, którą pewnego dnia zaskoczyła II wojna światowa i bardzo popsuła jej dzieciństwo. Piaskowe kulki zamieniły się w groźne bomby, tatę wezwały ważne sprawy i w ogóle nie chciały wypuścić, a mama-lekarka to już naprawdę prawie nie mogła wyjść z pracy. Ela uczy się uważać na słowa. Radzić sobie, nie beczeć. I dochowywać najprzeogromniejszych tajemnic! A przecież jest tylko małą dziewczynką i nie powinna dźwigać tak wielkich ciężarów.

Jutka, spolonizowana Żydówka, mieszkająca z ciotką i dziadkiem w Litzmannstadt Ghetto, próbuje być dzielna. Mimo braku rodziców i grozy otaczającej ją rzeczywistości stara się patrzeć na świat optymistycznie. Żyje z dnia na dzień, a wytchnienie znajduje w zabawach z innymi dziećmi i udomowionym gawronem, w opowieściach dziadka oraz w przyjaźni z polską dziewczynką mieszkającą po drugiej stronie muru.

Świat małego Wiktora, zwanego żartobliwie Wilczkiem (od piosenki Obława Jacka Kaczmarskiego) zmienia się w ciągu jednego dnia. Tajemniczy Wron sprawi, że w niedzielny poranek chłopiec nie obejrzy Teleranka, na który z niecierpliwością czeka, zabroni ludziom wychodzić z domu i zrani pluszowego psa. Zakończy się czas studenckich strajków, zniknie tata, a gitarowa ciocia będzie musiała przenocować u babci i dziadka. Na ulicach pojawią się Szarzy Rycerze i ich niewielkie piecyki, a nocą ulicami miasta przejadą czołgi. Ale Wilczek - wnuk bohatera walczącego za wolność podczas II wojnie światowej - nie boi się ani gryzącego dymu ani nawet samego Wrona. Wprowadzony w 1981 roku stan wojenny był w równym stopniu niezrozumiały dla dzieci, co dla dorosłych, w których był wymierzony. Utworzona pośpiesznie Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego usiłowała za wszelką cenę powstrzymać narastający sprzeciw społeczeństwa grożący utratą władzy. Ówczesna milicja i wojsko brutalnie zaatakowały własnych obywateli, wszelki opór dławiono z całą bezwzględnością. Padły dziesiątki ofiar, ludzie tracili wolność, a nawet życie. Cenzura korespondencji, kontrolowanie rozmów telefonicznych, niespodziewane wizyty w domu dopełniają obrazu tamtego czasu.

Gustlik mieszka w Bytomiu. Ojciec niedawno wrócił z wojny. Jeden z wujków zginął, od drugiego nie ma wiadomości. A walka o Śląsk dopiero się zaczyna. Pomiędzy podwórkiem, gołębnikiem a Domem Polskim, zwanym Ulem, krzyżują się ludzkie losy. Decyzje narzucone przez mocarstwa, wybory różnych grup Ślązaków, domowe plany i próby normalnego życia przerywane są kolejnymi powstaniami. W życiu chłopca strach o bliskich miesza się z radością z hodowli gołębi, które nie uznają granic i latają po polsko-niemieckim pograniczu śląskim. Powstania Śląskie - po I wojnie światowej Górny Śląsk nie został przyłączony do Polski. O jego dalszym losie miał zadecydować plebiscyt. Zarówno odrodzona Rzeczpospolita, jak i Niemcy zainteresowane były przejęciem bogatego regionu. Mieszkańcy Śląska trzykrotnie sięgali po broń, by wywalczyć jak najlepsze warunki powrotu do Polski. Ale byli też Ślązacy, którzy woleliby pozostać w granicach Niemiec. Konflikty zbrojne, propaganda, bojówki, terror, korpus wojsk międzynarodowych, strajki i trudne wybory. Codzienność Ślązaków w latach 1919 - 1921.

Niełatwo być kotem Karima. Trzeba przepłynąć morze, wspiąć się na najwyższą górę i przewędrować pół świata. Trzeba być mądrym i odważnym. Taki jest właśnie Biss, kot Karima. A kim jest Karim? Syryjskim chłopcem, który ucieka przed wojną z małym kociakiem w kieszeni. Kiedy dotrą do Polski, Biss przeżyje wiele zabawnych przygód. Tutaj pozna też nowych przyjaciół - mysza Akysza, muchę Kluchę i chomika Migmiga, którym opowie o swojej niezwykłej wędrówce. A Karim ją namaluje na siedmiu obrazkach.

Czy lubisz spacery z tatą? Asiunia i jej mały braciszek Tomek też je uwielbiają! Zwłaszcza wtedy, gdy tata pokazuje miejsca i opowiada własne historie z nimizwiązane. Czasem są radosne, a czasem trochę smutne. Dzieci najbardziej lubią te o Powstaniu Warszawskim, bo tata mówi, że zawsze miał szczęście, chociaż czasem to trochę zabawne. Bo na przykład czy złamana ręka albo miejsce w szpitalu pod stołem to szczęście, czy pech? Jeśli chcesz wiedzieć, dlaczego w Powstaniu Warszawskim wszystko było inne niż dziś, koniecznie zajrzyj do tej książki, a jeśli lubisz spacerować, koniecznie zabierz ją ze sobą na przechadzkę.

W Peerelu w paczkach makaronu przemycano zakazane przez władzę książki, drukowane na powielaczu, przekazywane z narażeniem życia kolejnym czytelnikom. Obowiązywała zasada: "przeczytaj - nie niszcz - przepisz - podaj dalej". W ten sposób wiadomości wędrowały z rąk do rąk ludzi, którzy sobie ufali. Tak też zaczyna się opowieść o drugim obiegu i walce o wolność Polski. Historia opowiedziana przez małego chłopca, który słucha opowieści rodziców i dziadków, tłumaczących mu, co się dzieje w ich zniewolonym kraju.

We wrześniu 1939 roku wszystkim wydawało się, że wojna potrwa tylko parę tygodni, a już z pewnością nie dotrze do niewielkiej willi stojącej przy jednej z uliczek na obrzeżach Lwowa. Wiele mówi się o bohaterach ginących w nierównej walce tam, gdzie szalała wielka wojna, zaś ci, którzy prowadzili swoją małą wojnę, pomagając najsłabszym tego świata - dzieciom, starcom, chorym - odeszli w zapomnienie. Nie walczyli przy pomocy broni, używali serca jak tajemniczy Maestro, którego jedno jedyne zdjęcie zachowało się w rodzinnym albumie - ale ginęli jak żołnierze.

Jędrek urodził się w jednym z najpiękniejszych miast przedwojennej Polski - we Lwowie, po którym uwielbiał spacerować z ukochanym dziadkiem. Musiał się z nim rozstać, kiedy tato awansował na kapitana i rodzina przeniosła się do twierdzy wojska polskiego w Modlinie. Tam zastała ją druga wojna światowa, a Jędrek wraz z siostrą, mamą i babcią rozpoczął tułaczkę po Polsce. Chłopiec uczył się w konspiracji, pomagał rodzinie, pracując, a po przeprowadzce do Warszawy - rozpoczął walkę z okupantem, wstępując do Szarych Szeregów.

Kuropatki. Miła, mała wioska, gdzie Mela i jej młodsza siostra Ada uwielbiają spędzać wakacje. Jest las, a w nim jagody i grzyby, jest malutkie jeziorko, a nad nim Port Piratów... Ale tegoroczny pobyt dziewczynek nie będzie tak beztroski jak poprzednie. Do lasu nie wolno wchodzić, psa Bajbusa niepokoją policyjne syreny, a w niektórych domach nocami palą się zielone latarnie. Bo w Kuropatkach trwa wojna, choć nikt o niej nie wie.

Historia małego Włodka, któremu pewnego roku kończą się wakacje, a zamiast szkoły - zaczyna wojna. Chłopiec nie bardzo wie, czym ona jest, ale ponieważ dorośli mówiąc o niej, ściszaja głos, domyśla się, że to zaklęcie jakiegoś złego czarnoksiężnika. Zaklęcie, które sprawia, że ze świata znikają kolory i staje się czarnobiały... Zaklęcie na "w" Ambitna, oparta na autentycznej relacji próba opowiedzenia dzieciom o wojnie widzianej oczyma dorastającego chłopca. Tak jak to u chłopców bywa, straszną i okrutną wojnę bohater zapamiętał jako bardzo trudną i czasem niezrozumiałą, ale zadziwiającą przygodę. Czytając z dziećmi tę książkę, nie bójmy się wejść w rolę dorosłego narratora, który pokaże także tragiczne i szalone oblicze wojny. (Wojciech Eichelberger, psycholog)

Pewnego dnia 1941 roku siostra Jolanta zrozumiała, że to, co robi dla zamkniętych w getcie przyjaciół, nie wystarczy, aby ich ocalić. "Będę pomagać inaczej", postanawia, i narażając życie swoje i ogromnej siatki ludzi, którzy myślą jak ona, codziennie ratuje kilkoro dzieci. Ich lista, umieszczona w zwykłej butelce po mleku, którą Jolanta zakopuje pewnego dnia pod jabłonką, liczy... dwa i pół tysiąca dzieci! "Ja tylko próbowałam żyć po ludzku... To przecież nic takiego. Każdy by tak zrobił. Trzeba podać rękę tonącemu. Nawet, jeśli nie umie się pływać, zawsze jakoś można pomóc. Nauczył mnie tego mój tatuś..." Poznajcie historię życia Ireny Sendlerowej.