Florka to ryjówka - taka myszka z ryjkiem. Od innych znanych wam Florek bez ryjka różni ją tylko to, że jada kanapki z komarem i muchy w czekoladzie, bo poza tym jest zupełnie zwyczajnym dzieckiem. Bystrym, zabawnym, trochę marzycielskim. Florka ma zeszyt w kratkę, który dostała od tatusia. Zapisuje w nim wszystkie potwornie ważne sprawy - że pan Kret robiąc remont "zniknął" kolory, a pluszowego kotka Rysia porwał podstępny Bałagan. Że niebo połknęło piłkę, a rodzice kłócą się i godzą. Zastanawia się, gdzie się chowa czas, którego wciąż brakuje mamie i gdzie jesteśmy, kiedy śpimy. Jednym słowem - z wszystkich znanych mi gryzoni z mlecznymi zębami Florka pisze najwięcej. I najlepiej. Świetnie pasuje do grona moich ulubionych książkowych postaci. Pamiętajcie! Nie wszystko, co ma ryjek, to świnka. (Joanna Olech)

Sympatyczne, żywe, z wdziękiem! - każda babcia lubiłaby dostawać takie listy. (Małgorzata Musierowicz) Bardzo lubię panią Roksanę i zaręczam wam, że się z Nią fenomenalnie jeździ pociągiem. Lubię też Florkę i jej liściki, a najbardziej rymowane całuski na zakończenie. Gdy skończę czytać o Florce, zawsze przez kilka dni powtarzam "Całuski Roksany" albo próbuję układać podobne, i w końcu już nie wiem, które są Roksany, a które moje: całuski spod brzózki, całuski pieguski, całuski odsmaż kluski itp. Z tego wynika, że autorka, Roksana Jędrzejewska-Wróbel, ma na mnie gigantyczny wpływ. (Joanna Papuzińska - babcia Mateusza, Bronka i Emilki) Bardzo chciałabym dostawać takie piękne listy, jakie pisze Florka do swojej Babci-Chrapci. Cudownie jest czytać o jej niezwykłych przygodach i wraz z nią cieszyć się i poznawać nowych przyjaciół, i nowy, "wielki świat". (Teresa Lipowska-Zaliwska - babcia Szymcia, aktorka, ambasadorka kampanii Cała Polska czyta dzieciom)

"Od tego właśnie są przyjaciele, żeby pomagać w trudnych chwilach", a pomagać można w różny sposób. Na przykład Florka pomaga swojemu przyjacielowi Klemensowi, pisząc do niego mejle do szpitala. Wyobraźcie sobie, jak by mu tam było źle bez wiadomości, co się dzieje w ich przedszkolu. I gdyby nie dostawał buziaków-weselaków! I jak źle byłoby Florce, gdyby nie mogła dzielić się z przyjacielem swoimi myślami. A ma o czym myśleć. Bo oto Florce - tej bardzo przyjaźnie nastawionej do świata ryjówce - przyjdzie się spotkać z zaskakującym zachowaniem koleżanek. I przekonać się, że nie każdy, kto zapewnia o przyjaźni, jest prawdziwym przyjacielem! Trzeba więc bardzo uważać... na swoje zachowania również, bo ani się obejrzysz, a tu jakaś AGAMA ciąży ci jak kamień! Nic więcej nie zdradzę, bo obowiązuje... tajemnica korespondencji. Buziaki-polecaki! Dorota Koman PS Nie dajcie sobie wmówić, że "dziś nikt już nie pisze listów" Bo przecież piszemy mejle, czyli listy elektroniczne. Prawda?

Znacie Florkę, prawda? To już piąta książka o przygodach tej sympatycznej ryjówki, która jest też bohaterką serialu animowanego "Pamiętnik Florki". Jak każdy przedszkolak Florka jest bardzo ciekawa świata i ma głowę pełną myśli o arcyważnych, trudnych sprawach. Dzisiaj zastanawiała się, skąd wiadomo, że ona to ona.Florka codziennie uczy się nowych rzeczy. Nie zawsze jej wszystko wychodzi. Żałuje na przykład, że nie umie od razu jeździć na rowerze, a rysowane kółka nie chcą być równiutkie i okrągłe. Za to pisać Florka potrafi już świetnie! Notuje więc interesujące wydarzenia z życia przedszkolaka. Ciekawe, czy zgodzicie się z nią, że: razem jest o wiele fajniej niż samemu; świat można ratować "po kawałeczku"; dzielnym trzeba być czasem, ale słowa dotrzymywać zawsze; od wygrywania ważniejsza jest dobra zabawa.Florka zdradza też, co robi, gdy ma strasznie wielki problem. Może i wam przyda się jej rada? Nam się czasem przydaje.

Florka to ryjówka - taka myszka z ryjkiem. Od innych znanych wam Florek bez ryjka różni ją tylko to, że jada kanapki z komarem i muchy w czekoladzie, bo poza tym jest zupełnie zwyczajnym dzieckiem. Bystrym, zabawnym, trochę marzycielskim. Florka ma zeszyt w kratkę, który dostała od tatusia. Zapisuje w nim wszystkie potwornie ważne sprawy - że pan Kret robiąc remont "zniknął" kolory, a pluszowego kotka Rysia porwał podstępny Bałagan. Że niebo połknęło piłkę, a rodzice kłócą się i godzą. Zastanawia się, gdzie się chowa czas, którego wciąż brakuje mamie i gdzie jesteśmy, kiedy śpimy. Jednym słowem - z wszystkich znanych mi gryzoni z mlecznymi zębami Florka pisze najwięcej. I najlepiej. Świetnie pasuje do grona moich ulubionych książkowych postaci. Pamiętajcie! Nie wszystko, co ma ryjek, to świnka. (Joanna Olech)

Sympatyczne, żywe, z wdziękiem! - każda babcia lubiłaby dostawać takie listy. (Małgorzata Musierowicz) Bardzo lubię panią Roksanę i zaręczam wam, że się z Nią fenomenalnie jeździ pociągiem. Lubię też Florkę i jej liściki, a najbardziej rymowane całuski na zakończenie. Gdy skończę czytać o Florce, zawsze przez kilka dni powtarzam "Całuski Roksany" albo próbuję układać podobne, i w końcu już nie wiem, które są Roksany, a które moje: całuski spod brzózki, całuski pieguski, całuski odsmaż kluski itp. Z tego wynika, że autorka, Roksana Jędrzejewska-Wróbel, ma na mnie gigantyczny wpływ. (Joanna Papuzińska - babcia Mateusza, Bronka i Emilki) Bardzo chciałabym dostawać takie piękne listy, jakie pisze Florka do swojej Babci-Chrapci. Cudownie jest czytać o jej niezwykłych przygodach i wraz z nią cieszyć się i poznawać nowych przyjaciół, i nowy, "wielki świat". (Teresa Lipowska-Zaliwska - babcia Szymcia, aktorka, ambasadorka kampanii Cała Polska czyta dzieciom)

"Od tego właśnie są przyjaciele, żeby pomagać w trudnych chwilach", a pomagać można w różny sposób. Na przykład Florka pomaga swojemu przyjacielowi Klemensowi, pisząc do niego mejle do szpitala. Wyobraźcie sobie, jak by mu tam było źle bez wiadomości, co się dzieje w ich przedszkolu. I gdyby nie dostawał buziaków-weselaków! I jak źle byłoby Florce, gdyby nie mogła dzielić się z przyjacielem swoimi myślami. A ma o czym myśleć. Bo oto Florce - tej bardzo przyjaźnie nastawionej do świata ryjówce - przyjdzie się spotkać z zaskakującym zachowaniem koleżanek. I przekonać się, że nie każdy, kto zapewnia o przyjaźni, jest prawdziwym przyjacielem! Trzeba więc bardzo uważać... na swoje zachowania również, bo ani się obejrzysz, a tu jakaś AGAMA ciąży ci jak kamień! Nic więcej nie zdradzę, bo obowiązuje... tajemnica korespondencji. Buziaki-polecaki! Dorota Koman PS Nie dajcie sobie wmówić, że "dziś nikt już nie pisze listów" Bo przecież piszemy mejle, czyli listy elektroniczne. Prawda?

Znacie Florkę, prawda? To już piąta książka o przygodach tej sympatycznej ryjówki, która jest też bohaterką serialu animowanego "Pamiętnik Florki". Jak każdy przedszkolak Florka jest bardzo ciekawa świata i ma głowę pełną myśli o arcyważnych, trudnych sprawach. Dzisiaj zastanawiała się, skąd wiadomo, że ona to ona.Florka codziennie uczy się nowych rzeczy. Nie zawsze jej wszystko wychodzi. Żałuje na przykład, że nie umie od razu jeździć na rowerze, a rysowane kółka nie chcą być równiutkie i okrągłe. Za to pisać Florka potrafi już świetnie! Notuje więc interesujące wydarzenia z życia przedszkolaka. Ciekawe, czy zgodzicie się z nią, że: razem jest o wiele fajniej niż samemu; świat można ratować "po kawałeczku"; dzielnym trzeba być czasem, ale słowa dotrzymywać zawsze; od wygrywania ważniejsza jest dobra zabawa.Florka zdradza też, co robi, gdy ma strasznie wielki problem. Może i wam przyda się jej rada? Nam się czasem przydaje.

Florka to ryjówka - taka myszka z ryjkiem. Od innych znanych wam Florek bez ryjka różni ją tylko to, że jada kanapki z komarem i muchy w czekoladzie, bo poza tym jest zupełnie zwyczajnym dzieckiem. Bystrym, zabawnym, trochę marzycielskim. Florka ma zeszyt w kratkę, który dostała od tatusia. Zapisuje w nim wszystkie potwornie ważne sprawy - że pan Kret robiąc remont "zniknął" kolory, a pluszowego kotka Rysia porwał podstępny Bałagan. Że niebo połknęło piłkę, a rodzice kłócą się i godzą. Zastanawia się, gdzie się chowa czas, którego wciąż brakuje mamie i gdzie jesteśmy, kiedy śpimy. Jednym słowem - z wszystkich znanych mi gryzoni z mlecznymi zębami Florka pisze najwięcej. I najlepiej. Świetnie pasuje do grona moich ulubionych książkowych postaci. Pamiętajcie! Nie wszystko, co ma ryjek, to świnka. (Joanna Olech)

Sympatyczne, żywe, z wdziękiem! - każda babcia lubiłaby dostawać takie listy. (Małgorzata Musierowicz) Bardzo lubię panią Roksanę i zaręczam wam, że się z Nią fenomenalnie jeździ pociągiem. Lubię też Florkę i jej liściki, a najbardziej rymowane całuski na zakończenie. Gdy skończę czytać o Florce, zawsze przez kilka dni powtarzam "Całuski Roksany" albo próbuję układać podobne, i w końcu już nie wiem, które są Roksany, a które moje: całuski spod brzózki, całuski pieguski, całuski odsmaż kluski itp. Z tego wynika, że autorka, Roksana Jędrzejewska-Wróbel, ma na mnie gigantyczny wpływ. (Joanna Papuzińska - babcia Mateusza, Bronka i Emilki) Bardzo chciałabym dostawać takie piękne listy, jakie pisze Florka do swojej Babci-Chrapci. Cudownie jest czytać o jej niezwykłych przygodach i wraz z nią cieszyć się i poznawać nowych przyjaciół, i nowy, "wielki świat". (Teresa Lipowska-Zaliwska - babcia Szymcia, aktorka, ambasadorka kampanii Cała Polska czyta dzieciom)

"Od tego właśnie są przyjaciele, żeby pomagać w trudnych chwilach", a pomagać można w różny sposób. Na przykład Florka pomaga swojemu przyjacielowi Klemensowi, pisząc do niego mejle do szpitala. Wyobraźcie sobie, jak by mu tam było źle bez wiadomości, co się dzieje w ich przedszkolu. I gdyby nie dostawał buziaków-weselaków! I jak źle byłoby Florce, gdyby nie mogła dzielić się z przyjacielem swoimi myślami. A ma o czym myśleć. Bo oto Florce - tej bardzo przyjaźnie nastawionej do świata ryjówce - przyjdzie się spotkać z zaskakującym zachowaniem koleżanek. I przekonać się, że nie każdy, kto zapewnia o przyjaźni, jest prawdziwym przyjacielem! Trzeba więc bardzo uważać... na swoje zachowania również, bo ani się obejrzysz, a tu jakaś AGAMA ciąży ci jak kamień! Nic więcej nie zdradzę, bo obowiązuje... tajemnica korespondencji. Buziaki-polecaki! Dorota Koman PS Nie dajcie sobie wmówić, że "dziś nikt już nie pisze listów" Bo przecież piszemy mejle, czyli listy elektroniczne. Prawda?

Znacie Florkę, prawda? To już piąta książka o przygodach tej sympatycznej ryjówki, która jest też bohaterką serialu animowanego "Pamiętnik Florki". Jak każdy przedszkolak Florka jest bardzo ciekawa świata i ma głowę pełną myśli o arcyważnych, trudnych sprawach. Dzisiaj zastanawiała się, skąd wiadomo, że ona to ona.Florka codziennie uczy się nowych rzeczy. Nie zawsze jej wszystko wychodzi. Żałuje na przykład, że nie umie od razu jeździć na rowerze, a rysowane kółka nie chcą być równiutkie i okrągłe. Za to pisać Florka potrafi już świetnie! Notuje więc interesujące wydarzenia z życia przedszkolaka. Ciekawe, czy zgodzicie się z nią, że: razem jest o wiele fajniej niż samemu; świat można ratować "po kawałeczku"; dzielnym trzeba być czasem, ale słowa dotrzymywać zawsze; od wygrywania ważniejsza jest dobra zabawa.Florka zdradza też, co robi, gdy ma strasznie wielki problem. Może i wam przyda się jej rada? Nam się czasem przydaje.