Autor słynnej "Babel", miłośnik językĂłw i poliglota o swoim nowym tomie pisze tak: "Dziesiątki językĂłw Europy kryją frapujące opowieści. W tej książce postanowiłem opowiedzieć sześćdziesiąt najlepszych. Dowiemy się z niej, jak to jest, że francuskim, na pozĂłr tak dojrzałym, w gruncie rzeczy rządzi obsesja na punkcie matki. Odkryjemy, dlaczego hiszpański brzmi jak pistolet maszynowy. A jeśli sądziliśmy, że niemiecki rozprzestrzeniał się po Europie, kładąc ludziom nĂłż na gardle, przygotujmy się na niespodziankę. Wyruszymy jeszcze dalej, żeby zbadać osobliwie demokratyczną naturę norweskiego, skłonność niderlandzkiego do przekraczania granic płciowych, krwawe boje toczone o grekę i językowe sieroctwo na Bałkanach. A już najdalej od uczęszczanych szlakĂłw wasz przewodnik wskaże wam prastare rodzinne klejnoty litewskiego, snobizm łużyckiego i zagadkowe zwyczaje baskijskiego. I wierzcie lub nie, ale niektĂłre z najbardziej niesamowitych opowieści językowych w Europie czekają na odkrycie u samych wrĂłt Wielkiej Brytanii - jakby nie z tego świata, a zarazem jak zza miedzy - w językach celtyckich oraz shelta i anglo-romani".

A ponieważ Gaston Dorren od jakiegoś czasu uczy się także polskiego, w książce znajdzie się tekst napisany specjalnie do naszego wydania.

ZbiĂłr felietonĂłw Grażyny Plebanek to opowieść o rzeczach, ktĂłre wszyscy przeżywamy na co dzień, nie umiejąc ich nazwać. To podparta osobistym doświadczeniem, świeża, pełna humoru i trafnych obserwacji prĂłba rozszyfrowania zagadki kryjącej się w trudnych słowach, ktĂłre wyrażają dobrze nam znane stany ducha.

Jaka prawda o podstawowych ludzkich potrzebach płynie ze słowa "amae"? Co to znaczy "boketto" i dlaczego ta umiejętność jest wielką sztuką? Czemu nie ma nic bardziej romantycznego niż cafune? W zbiorze felietonĂłw "Słowa na szczęście i inne stany duszy" Grażyna Plebanek bierze pod lupę obco brzmiące słowa, by wyjaśnić nam bliską i skomplikowaną zarazem materię codzienności.

Felietonistka "Wysokich Obcasach Extra", autorka głośnych "Nielegalnych związkĂłw", "Bokserki" czy "Pani Furii" opowiada też o sobie: Dlaczego nie mogła zatrzymać się w jednym miejscu i musiała podrĂłżować? (I oczywiście jakie słowo oddaje tę potrzebę)? Czy jest fanką jogi czy wręcz przeciwnie? Co jej przeszkadza w Brukseli, w ktĂłrej mieszka? Dzieląc się swoim własnym doświadczeniem pokazuje rzeczywistość z zaskakującej strony.