Ta powieść jest jak senny koszmar, jak opowiastka o duchach rozgrywająca się w rzeczywistym świecie...

Młoda kobieta, Amanda, umiera w wiejskim szpitalu. Przy jej łĂłżku czuwa chłopiec imieniem Dawid. Nie jest jej synem, a ona nie jest jego matką. WspĂłlnie opowiadają przerażającą historię o udręczonych, pełnych toksyn duszach, a także o sile i desperacji. Niemalże widmowy głos Dawida zmusza kobietę do zmierzenia się z prawdą o jej stanie - przypomina sobie porzucenie męża i wyjazd na argentyńską wieś, a także obsesję na punkcie bezpieczeństwa własnej cĂłreczki - "bezpieczną odległość".

Schweblin, z wirtuozerią godną najlepszych głosĂłw nowoczesnej literatury, snuje opowieść o wspĂłłczesnej Argentynie, jej zagrożeniach i bolączkach, o niebezpieczeństwach, jakie niesie uprawa genetycznie zmodyfikowanej żywności, a także o obezwładniającej potrzebie rodzicĂłw, by uchronić własne dzieci przed wszelkim złem.

Londyn, rok 1850. W Hyde Parku powstaje największe wesołe miasteczko, jakie miasto kiedykolwiek widziało. PośrĂłd tłumu gapiĂłw Iris, początkująca artystka, spotyka Silasa. On jest nią wprost oczarowany. Pewnego dnia malarz Louis Frost prosi Iris, by pozowała mu do obrazu. Dziewczyna zgadza się pod warunkiem, że nauczy ją malować. Ale w międzyczasie obsesja Silasa na punkcie dziewczyny rośnie i przyjmuje dramatyczny obrĂłt - mężczyzna wiedziony stworzoną w swojej głowie wizją porywa Iris i zamyka w piwnicy, żeby mieć ją tylko dla siebie.