Przez całe życie Tomek Mackiewicz, "Czapkins", niemożliwe zmieniał w realne. Kiedy wyznaczył sobie cel - jako pierwszy człowiek wejdzie zimą na wierzchołek Nanga Parbat (8125 m n.p.m.) - do wyścigu przystąpiły największe gwiazdy himalaizmu, ale "Czapkins" nie chciał się ścigać. I nie chciał być gwiazdą. Chciał zdobyć nieobliczalną Nagą GĂłrę na własnych zasadach.

Dominik Szczepański, wspĂłłautor bestsellerowej biografii Adama Bieleckiego "Spod zamarzniętych powiek", sam był świadkiem zmagań Tomka Mackiewicza z Nagą GĂłrą podczas słynnej wyprawy w 2016 roku. Opisał je w książce "Nanga Parbat. Śnieg, kłamstwa i gĂłra do wyzwolenia", ktĂłrej był wspĂłłautorem.

Po śmierci Mackiewicza Szczepański wyruszył w podrĂłż wiodącą od Działoszyna, gdzie Tomek przeżywał pierwsze przygody, aż po bazę pod Nanga Parbat w Pakistanie. O Tomku opowiadają ojciec Witold, była żona Joanna Kondracka, przyjaciele z Polski i Irlandii. Elisabeth Revol przywołała wspomnienia wspĂłlnych wypraw i losy niezwykłego partnerstwa, ktĂłre zaprowadziło ich na szczyt Nanga Parbat. Przebieg brawurowej akcji ratunkowej opisują m.in. uczestnicy zdarzeń: Adam Bielecki i Denis Urubko, ktĂłrzy spod K2 ruszyli, by pomĂłc Tomkowi i Elisabeth. O Tomku opowiada rĂłwnież Anna Solska-Mackiewicz, dla ktĂłrej był największą miłością. Dzięki tym spotkaniom Dominik Szczepański stworzył wielowymiarowy portret człowieka, ktĂłry stał się legendą, choć wcale tego nie pragnął.

To opowieść o granicach ludzkich możliwości, o człowieczeństwie, ktĂłre przechodzi egzamin ponad chmurami. Historia ludzi, bez ktĂłrych nie byłoby wśrĂłd żywych wielu z dzisiejszych herosĂłw wysokogĂłrskiego wspinania. Lekarze wypraw himalajskich, to bohaterowie drugiego planu. Ale często też kluczowe postaci ekspedycji, i to nie tylko wtedy gdy w ścianie wydarza się wypadek.

Autorzy przybliżają ich rolę, opisują najbardziej dramatyczne wypadki w historii polskiego himalaizmu, ale też codzienność, często zabawną, w bazie. Rozmawiają ze wspinaczami i z samymi lekarzami, sięgają do historii, by pokazać jak rozwijało się ratownictwo oraz medycyna gĂłrska. Nie brak tu bolesnych opowieści, gdy na ratunek było już za pĂłźno.

W złotych latach polskiego himalaizmu niewiele było wypraw bez udziału lekarza. Dziś zmienia się charakter wspinaczki i choć ratownictwo oraz medycyna gĂłrska zrobiły ogromny postęp, to coraz częściej, małe zespoły nie mają w składzie doktora, a co najwyżej mail i telefon do niego.

27 czerwca 1970 roku Reinhold Messner i jego młodszy brat GĂźnther zdobywają Nanga Parbat po wyczerpującej wspinaczce przez flankę Rupal, uznawaną wĂłwczas za niemożliwą do przejścia. Zwycięstwo zamienia się jednak w klęskę. Bracia są wyczerpani, nie mają zapasĂłw pożywienia ani sprzętu potrzebnego do zejścia. Gdy już prawie docierają do obozu, GĂźnther ginie przysypany lodową lawiną. Reinhold, oskarżany o brawurę i egoizm, obwiniany o śmierć brata, powraca do dramatycznych przeżyć z wyprawy, odtwarzając dzień za dniem, godzinę za godziną...