Wzruszająca historia o powojennych losach dwĂłch rodzin - polskiej i niemieckiej, ktĂłrym przyszło żyć pod jednym dachem.

Kobieca siła i determinacja w budowaniu nowego życia. PrĂłba zrozumienia tych, ktĂłrzy wydają się obcy.

II wojna światowa dobiegła końca. Choć rany nie zdążyły się jeszcze zabliźnić, nadzieja na lepsze jutro rośnie z każdym oddechem. Polacy przesiedlają się na zachĂłd, by znaleźć własny kąt w opuszczonych domach. Niemcy natomiast muszą zrezygnować z tego, co oni i ich przodkowie tworzyli przez wiele pokoleń. Dorka i jej mąż pochodzą z podhalańskiej wioski. To oni, jako jedni z pierwszych, zdecydują się przenieść na tak zwane Ziemie Odzyskane. Poręba ma być ich bezpieczną przystanią - z dala od biedy i dramatycznych wspomnień. Na miejscu okazuje się jednak, że nie będą jedynymi lokatorami w przydzielonym im domu.

Eva i Peter nie musieli walczyć o przetrwanie, choć wojna dotknęła także ich rodzinę. Wiodą dostatnie życie wraz z dziećmi we wsi, ktĂłra jeszcze do niedawna nazywała się Lichtenwalde. Ich niezachwiana dotąd rĂłwnowaga rozpłynie się, gdy w okolicy zacznie pojawiać się coraz więcej PolakĂłw, a do ich domu wprowadzi się nieznajome małżeństwo.

Z nieufności, niechęci i z trudem ukrywanej wrogości dwie kobiety usiłują budować codzienność pod jednym dachem.

Ich oszczędności wyparowały po kryzysie w 2008 roku lub z powodu rĂłżnych życiowych wypadkĂłw. Zamiast przejść na zasłużoną emeryturę, żegnają się z wygodnym życiem przedstawicieli klasy średniej, ktĂłre wiedli dotąd. Sprzedają domy, bo nie mogą ich już utrzymać, przesiadają się do kamperĂłw, przyczep, vanĂłw czy pikapĂłw i ruszają w drogę. Jeżdżą od stanu do stanu w poszukiwaniu dorywczej pracy - na kempingach, przy zbiorach owocĂłw i warzyw, w centrach logistycznych Amazona.

Dla wielu firm to pracownicy doskonali. Są wytrwali, odpowiedzialni, doświadczeni, bardzo zdeterminowani. Przywożą ze sobą cały swĂłj dobytek, zmieniając postoje przyczep w efemeryczne miasteczka robotnicze, ktĂłre pustoszeją, kiedy kończy się praca. Nigdzie nie zostają wystarczająco długo, żeby stworzyć związek zawodowy.

NiektĂłrzy uważają ich za bezdomnych, ale koczownicy nowej ery nie lubią tej łatki. MĂłwią o sobie: bezmiejscowi. Twierdzą, że wyrwali się z niewoli czynszĂłw, świadomie wypisali z zepsutego, demoralizującego systemu. Wielu nauczyło się cieszyć nową wolnością. Nawiązują przyjaźnie, dzielą się doświadczeniami, pomagają sobie nawzajem.Czas zapiąć pasy! Dzięki Jessice Bruder możemy dołączyć do nomadĂłw i wyruszyć na włĂłczęgę po innej Ameryce.

Tu nie ma prostych historii i prostych odpowiedzi na trudne pytania. Tu zawsze żyje się niepewnie, coś każe siedzieć na walizkach i spać z otwartymi oczami. To miejsce dobre dla przemytnikĂłw, uciekinierĂłw i starcĂłw. Chociaż tej granicy od dawna już nie ma, życie nadal toczy się przygranicznym rytmem. Granica ciągle tkwi w głowach i we wspomnieniach - zarĂłwno tych, ktĂłrzy nie dali się wypędzić, jak i tych, ktĂłrych dawno wypędzono.

Wymazana granica Tomasza Grzywaczewskiego to reporterska wyprawa wzdłuż granic II RP - od Kaszub, przez Wielkopolskę, Śląsk, Bieszczady, po Kresy Wschodnie, Mazury i Pomorze. Autor odnajduje ostatnich pamiętających przedwojenne granice i ich znikanie - nad Bałtykiem, na Śląsku Cieszyńskim, w wioskach Bojkowszczyzny, wysiedleńcĂłw z akcji "Wisła", ocalonych z rzezi na Wołyniu, mieszkańcĂłw dawnych rubieży Polski na Huculszczyźnie, Pokuciu, Polesiu, nad Dźwiną i na krańcach Litwy. Opowieść o tym, jak dziś żyje się przy nieistniejącej granicy, snują także nieliczni dobrowolni strażnicy pamięci oraz młodzi, ktĂłrzy pragną żyć jak w XXI wieku przystało, ale ktĂłrym brzemię pogranicza na to nie pozwala.